Definitief afscheid

Overmorgen ga ik met pensioen, morgen maak ik mijn “plusuren” op dus vandaag is mijn laatste werkdag voor het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. Ruim 35 jaar geleden ben ik bij een voorloper van het hoogheemraadschap begonnen.

Ik was van plan om ‘s ochtends naar kantoor te fietsen maar ik moest even op mijn kleindochter passen dus werd het een paar uur later. Dat was maar goed ook want het regende ‘s ochtends meer dan een uur hard, in Hoorn kwamen enkele straten blank te staan. Toen ik op weg ging spetterde het alleen.

‘s Middags om 3 uur was de 5e koffiepauze met een deel van mijn collega’s. Ik kreeg een paar cadeau’s en een kaart met afscheidswensen:

De bananen had ik vorige week al gekregen en die kon ik toen niet meenemen dus die hebben 6 dagen in mijn locker gelegen. Ze waren nog niet bruin en ze roken heerlijk.

Het lukte me maar net om de cadeaus mee naar huis te nemen. Links en rechts van de stoel kon ik bijna alles kwijt, alleen de bloemen moest ik met mijn rechterarm ondersteunen omdat die anders verdrukt zouden worden. Ik kon alleen mijn linkerhand gebruiken om te sturen, te remmen en te schakelen. Met je linkerhand schakelen terwijl de shifter aan de rechterkant van het stuur zit is lastig, dus ik heb hem de hele rit in de 4e versnelling laten staan. Bij Obdam moest ik voor de rotonde remmen om een auto voorrang te geven, daarna moest ik me even achteruit laten rijden om een aanloopje te krijgen zodat ik net de weg kon oversteken.

Mijn vertrek werd door mijn collega’s gefilmd. Onderweg naar huis bedacht ik een passend achtergrondmuziekje voor dat filmpje: “Casey’s last ride”. De tekst slaat nergens op maar de titel vind ik wel passend. Het lied is van Kris Kristoffersen maar ik vind de uitvoering van John Denver vele malen beter.

Gefietst: 43 kilometer.

Afscheid 4

Omdat er steeds minder mensen besmet raken met Corona mogen we vanaf deze week weer een hele dag naar kantoor. Ik ga daarom ‘s morgens al naar kantoor.’s Middags om 3 uur hebben we weer een koffiepauze met gevulde koek. Deze keer zijn er ongeveer 15 collega’s aanwezig.

Van een paar collega’s krijg ik een redelijk grote platte doos. Het zal toch geen legodoos zijn? Of een erg grote legpuzzel? Nee, het is iets anders:

Een erg origineel en toepasselijk cadeau: 3 buitenbanden voor mijn Mango. Dat had ik echt niet verwacht.

Een paar andere college’s hebben ook een toepasselijk cadeau: een tros bananen, bananensnoepjes, gedroogde bananenschijfjes en een bananendrankje. Ik had geen ruimte om in mijn Mango om dat mee te nemen en ik had geen foto gemaakt, dus dat komt volgende week.

Gefietst: 30,8 kilometer.

(Warm) afscheid 3

Vandaag ga ik voor de 3e keer naar Heerhugowaard om afscheid te nemen van een deel van mijn collega’s. ‘s Morgens om 7 uur schijnt de zon en volgens de voorspellingen kan het 30 graden worden. Om 8 uur ga ik eerst boodschappen halen. Als ik een half uur later uit het winkelcentrum kom is de zon niet meer te zien. Er hangt een dunne laag wolken en het is drukkend warm. Thuis geeft de thermometer 28 graden aan. De rest van de morgen blijft het  bewolkt en warm. Als ik om 12:30 uur naar kantoor ga komt de zon af en toe tevoorschijn.

Bij het afscheid zijn ongeveer 15 collega’s aanwezig en ook een ex-collega waar ik jaren mee samengewerkt heb en die zelf een paar maanden geleden met pensioen gegaan is. Hij was door een andere collega getipt.

Als ik naar huis ga dan schijnt de zon weer maar het is in de Mango nog uit te houden. Af en toe leg ik mijn armen over de rand van het instapgat om af te koelen. Als dat oncomfortabel wordt haal ik mijn armen weer even binnenboord.

Gereden afstand: 31,8 kilometer met e3n gemiddelde snelheid van 24,5 kilometer per uur.

Werk op hoog niveau

 Vandaag rijd ik naar Zwaagdijk-Oost.

Bij Windpark Westfrisia werd een tijdje geleden ontdekt dat een onderdeel van de bliksemafleiding in een wiek eruit gevallen was. Daardoor was bij bepaalde windsnelheden een fluitend geluid te horen. Vandaag kwam een onderhoudsploeg van de fabrikant om met behulp van een hoogwerker een nieuw onderdeel in de wiek te monteren.

De onderkant van een wiek is ongeveer 39 meter boven de grond en het onderdeel moest op ongeveer 5 meter vanaf de tip van de wiek gemonteerd worden, dus 44 meter boven de grond. De hoogwerker kon maximaal 57 meter hoog komen.

Na wat voorbereidingen kon de hoogwerker met 3 man naar boven en kon het onderdeel in de wiek geschroefd worden. Het eigenlijke werk duurde maar 5 minuten maar daarvoor was een groep mannen bijna een hele ochtend bezig.

Gefietst: 27 kilometer

 

Afscheid 2

Vanmiddag mag mijn afdeling weer op kantoor werken en kan een deel van mijn collega’s weer een koffiepauze met mij meemaken om afscheid te nemen. Deze keer zijn het er een stuk of 15. Mijn leidinggevende heeft voor gevulde koeken gezorgd.

Gefietst: 31 kilometer.

Een doel om te fietsen

Het is op mijn vrije woensdag weer prachtig weer. Ik heb bedacht waar ik vandaag naar toe kan fietsen. Ik help mee met het bijwerken van de fietsroutes in de routeplanner van de Fietsersbond. In Alkmaar is een nieuwbouwwijk waarvan de straten nog niet allemaal ingetekend zijn, de wijk wordt Vroonermeer Zuid genoemd. In Heerhugowaard wil ik ook nog een paar straten controleren. Als ik een “toeristische” route kies dan zal het ongeveer 45 kilometer zijn.

De heenreis gaat via De Goorn, Spierdijk, Ursem en dan langs de Walingsdijk tot voorbij Heerhugowaard en dan naar het noorden door St. Pancras naar Alkmaar.

De wijk bestaat uit 2 delen, gescheiden door een brede sloot. Ik had op het internet gelezen dat men half 2020 dacht dat het nog 6 maanden zou duren voordat de laatste huizen opgeleverd zouden worden, dat is niet gelukt want er wordt nog gebouwd en er staan hekken om het bouwterrein. Maar het westelijke deel is vrijwel klaar. Het is een bijzondere wijk: er loopt een doorgaande weg in een boog van noord naar zuid en aan beide kanten van de weg zijn korte straatjes haaks op de doorgaande weg. Wat ik op het internet niet kon zien is dat er aan de westkant langs de buitenkant een fietspad loopt waar de straatjes op uitkomen. Aan de zuidoostkant is dat ook zo, maar bij een brug over de sloot stopt het fietspad. Verder naar het noorden was er waarschijnlijk geen ruimte om het fietspad door te trekken.

Voor de zekerheid rijd ik alle straten een keer af terwijl ik mijn gps ontvanger en mijn smartphone met Strava aan heb staan. Dan kan ik thuis de route in de routeplanner inlezen en de ontbrekende straten overtrekken. Dat ziet er zo uit:

De groene “schijf” in het midden is waar nog gebouwd wordt. Ik heb niet alle straatjes aan de rechterkant van de centrale weg gereden, want de meeste liepen door en het is voor mij lastig om te keren in een smalle straat. Maar die straatjes kan ik intekenen op basis van plattegronden op het internet.

Ik denk dat sommige mensen gedacht zullen hebben: “Wat doet die vent hier? Hij rijdt steeds maar heen en weer”.

Hierna rijd ik naar Heerhugowaard. Daar zag ik op luchtfoto’s een aantal zijstraten die niet in de routeplanner te zien zijn. Dat klopt, want tussen de huizen lopen alleen voetpaden met daartussen een groenstrook. Ik zal de straten intekenen als voetgangers gebied, dan kan je de straatnamen opzoeken. Terwijl ik even stop om aantekeningen te maken roept een tegemoetkomende fietser: “Is je benzine op?”op dat moment weet ik geen beter antwoord dan “Ja”, even later bedenk ik wat ik had kunnen toevoegen: “Al meer dan 17 jaar”.

Ik kan vanaf Heerhugowaard de route nemen die ik vanaf mijn werk ook altijd neem, maar ik rijd een klein stukje om langs de Oostdijk in Obdam en daarna rijd ik via Spierdijk en Bobeldijk naar huis.

Strava geeft bij thuiskomst 52,5 kilometer aan met een gemiddelde snelheid van 20 km/uur. Die lage snelheid komt vooral doordat ik in de nieuwbouwwijk langzaam reed en regelmatig stopte.

Mooi weer voor een rit

 Het is zonnig, het kan 25 graden worden en ik heb een vrije dag. Ik ga vanaf Hoorn over de IJsselmeerdijk naar Enkhuizen fietsen, daarna over de dijk naar Medemblik, dan naar Grootebroek en weer terug naar huis. Onderweg moet ik een paar dingen doen: iets afgeven bij mijn zoon in Hoorn Kersenboogerd, een paar sleutels passen bij windmolens van Andijkerwind en een nieuwe straat in Grootebroek rijden zodat ik die in de Fietsrouteplanner kan zetten.

Ik vertrek om ongeveer 11 uur uit Berkhout. Om kwart over 12 ben bij de haven van Enkhuizen waar ik een bakje kibbeling bestel. De terrassen mogen weer open. Op zulke terrassen zie je vaak meeuwen of mussen die tussen de tafels lopen om kruimels op te eten. Hier lopen er eenden tussen de tafels. Naast mijn tafel zit er ook een geduldig te wachten tot ik wat laat vallen. Dat doe ik dus niet.

Op de dijk tussen Enkhuizen en Medemblik zie ik op verschillende plaatsen paardenmest op het fietspad maar gelukkig geen hele paarden. In Medemblik koop ik een softijsje. Daarna rijd ik richting Andijk waar ik een paar sleutels moet passen op deuren van windmolens waar ik bij betrokken ben. Ik heb 4 sleutels maar 1 sleutel past op alle 3 deuren, waar de andere 3 van zijn weet ik dus niet. Misschien van een windmolen die een paar jaar geleden gesloopt is.

Daarna rijd ik richting Grootebroek waar ze een kleine wijk bouwen tussen de Raadhuislaan en de bestaande bebouwing. Het 1e deel van de wijk is bewoond, daar rijd ik een rondje door de straat. Het 2e deel is gebouwd maar nog afgezet met hekken, dat moet ik later nog een keer rijden. In het 3e deel zijn ze bezig met inrichting van het terrein, daar is nog niets te zien van bouwwerkzaamheden.

Vanaf Grootebroek rijd ik terug naar Berkhout. Strava geeft 90,7 kilometer aan met een gemiddelde snelheid van 21,8 km/uur. Ik ben ook een beetje moe, ik denk dat ik nu nog niet moet mee moet doen met tochten van meer dan 100 kilometer met rijders die gewend zijn om 30 km/uur te rijden.

Afscheid 1

 Sinds deze week mag elke afdeling 1 dagdeel per week met maximaal 30 personen werken. Daarom mag mijn afdeling nog 5 middagen naar kantoor voordat ik met pensioen ga. Ik heb aan mijn baas voorgesteld om op die 5 middagen mijn collega’s uit te nodigen voor een kopje koffie. Dan kunnen er gemiddeld 10 collega’s meedoen. Dat vind ik leuker dan een afscheid via Teams met 50 man zoals een collega laatst had.

Dus ging ik gistermiddag weer fietsen naar Heerhugowaard. Het was mooi lenteweer, dus geen straf.

Het koffie rondje werd bijgewoond door 8 collega’s en daardoor konden we makkelijk met elkaar praten. Mijn baas had 25 gevulde koeken laten bezorgen dus het restant heb ik naast de koffieautomaten neergezet.

Bij vertrek uit de fietsenstalling kwam een collega binnenlopen. “Mooi ding heb je. Is het een Quest?”. Ik kan me niet herinneren dat iemand dat ooit aan me gevraagd heeft. De meesten komen niet verder dan “Is het een ligfiets?” Hij was geïnteresseerd en geïnformeerd dus ik heb hem de verschillen tussen een Quest en een Mango uitgelegd. Hij zei dat hij de Mango al jaren in de stalling gezien had. Nou, ik kan me niet herinneren dat ik deze collega wel eens gezien heb. Maar dat is goed mogelijk doordat de “binnenafdelingen” en de “buitenafdelingen” ieder een eigen verdieping hebben, waar de werktijden flexibel zijn en een deel van het personeel bijna nooit het bedrijfsrestaurant bezoekt.