donderdag 23 september 2021

Brilspiegel en HEM-rondje rechtsom

Als ik samen met mijn vrouw fiets dan moeten we vaak achter elkaar fietsen omdat de weg of het fietspad smal is. Als ik voorop rijd (mijn vrouw heeft een e-bike en ik niet, dan kan ik het tempo bepalen)  dan kijk ik regelmatig om om te zien of ze nog vlak achter me rijdt, want soms stopt ze omdat ze iets leuks langs de weg ziet. Dan roept ze meestal wel maar dat hoor ik niet altijd (ik heb een gehoorapparaat en mijn vrouw niet). En als je met 2 naast elkaar rijdt en je wilt iemand inhalen dan moet je ook omkijken of dat kan. Dat gaat boven de 65 wat minder dan soepel dan onder de 40 dus hebben we een paar brilspiegels van het merk Third Eye besteld. Gisteren heb ik een rondje gefietst en net voordat ik vertrok werden ze bezorgd. Ik kon dus meteen zo’n spiegel testen. De conclusie kan ik alvast vertellen: in mijn Mango heb ik er niet veel aan. Ik heb al 2 achteruitkijk spiegels waarmee ik een redelijk goed beeld krijg van wat er achter me rijdt. Alleen voor de dode hoek links naast me is zo’n spiegel handig, door mijn hoofd te draaien kan ik daarmee zien wat er schuin links achter me rijdt. Maar je moet echt schuin naar links kijken om iets in de brilspiegel te zien en het is even wennen hoe je dan je hoofd moet draaien om het goede gedeelte van de omgeving te zien. En de brilspiegel levert een blinde vlek op waardoor je verkeer van links wat minder goed ziet aankomen. Een test op de gewone fiets volgt nog.

Ik heb de laatste maanden een paar keer het rondje Berkhout-Hoorn-Enkhuizen-Medemblik-Berkhout gereden (linksom), voor de verandering heb ik gisteren Berkhout-Medemblik-Enkhuizen-Hoorn-Berkhout gereden (rechtsom). Het zijn dezelfde wegen maar het ziet er heel anders uit. Maar deze rijrichting heeft een paar nadelen:

  • Bij Wervershoof loopt het fietspad helemaal onderaan de Kagerdijk. In een bocht kan je de weg oversteken en daarna omhoog om het fietspad bovenop de dijk te bereiken. Die helling is zo steil dat ik bijna niet omhoog kwam. In de andere richting ga je lekker snel naar beneden.
  • Bij Andijk is op sommige stukken de binnenkant van de dijk verzakt waardoor de rechterkant van het fietspad (ik schat) 10 cm lager ligt dan het midden van het fietspad. Als er tegenliggers zijn moet je naar rechts. In een Mango met een breedte van 75 cm zit je dan behoorlijk scheef.
  • Bij de vuurtoren De Ven moet je via een steile helling naar beneden, een klein stukje over de weg voor de vuurtoren en dan via zo’n helling weer naar boven. Het uitzicht op de weg wordt geblokkeerd door een paar bomen dus je kan je niet met volle snelheid naar beneden laten rijden. Uit de andere richting heb je wel een goed zicht op de weg en kan dat wel, en hoef je aan het eind niet veel bij te trappen om weer boven op de dijk te komen.
  • Tussen Enkhuizen en Hoorn heb je boven op de dijk vaak tegenwind.
  • Er zijn veel opritten van rechts waar je voorrang moet geven of moet opletten of je voorrang krijgt.

Ik denk dat ik dit rondje voortaan dus weer linksom zal rijden.

donderdag 9 september 2021

18e verjaardag

Op 9 september 2003 bracht mijn vrouw mij naar Dronten en fietste ik naar huis in mijn nieuwe Mango met serienummer 34. Dat betekent dat ik hem vandaag 18 jaar in bezit heb. Je zou dus kunnen zeggen dat Mango 34 volwassen geworden is.

Er zijn denk ik niet veel mensen die zolang in dezelfde velomobiel rijden, de meesten kopen na een aantal jaren een nieuwe. Eigenlijk net als met auto's. Er is tegen mij vaak gezegd: "Waarom koop je niet een nieuwe?"

Ik ben nog steeds tevreden met mijn Mango. Hij brengt me op een comfortabele manier naar waar ik naar toe wil, ook over redelijke grote afstanden. En hoewel mijn gemiddelde snelheid in de loop der jaren gedaald is is de snelheid nog steeds een stuk hoger dan met mijn gewone fiets. Hij ziet er niet zo mooi meer uit als toen ik hem kocht, maar ik geef niet veel om uiterlijk. Een Mango met krassen rijdt net zo goed als een Mango zonder krassen.

In de beginjaren was het halen van 40.000 kilometer (1 keer de aarde rond) een doel. Daarna werd 100.000 kilometer het doel, en nadat ik dat gehaald had was het bereiken van mijn pensioendatum het volgende doel. Dat is nu 2 maanden geleden, nu is er eigenlijk nog maar één doel: blijven rijden totdat het niet meer kan. Pé Koomen is 16 jaar ouder dan ik, ik hoop dat ik het ook nog minstens 16 jaar volhoud.

Er zijn een paar dagen die ik speciaal wil noemen:

4 juni 2005

Mijn deelname aan de 1-uursrace van CycleVision op het racecircuit van Zandvoort. Ik reed daarbij 39,5 kilometer in 1 uur.

9 mei 2007

Een tocht van Hoorn naar Winterswijk over 191 kilometer. Dit was de grootste afstand die ik op 1 dag afgelegd heb.

10 januari 2009

Op het ijs op het IJsselmeer rijden.

25 mei 2006

Een automobilist verleende geen voorrang en raakte mij aan de rechterkant waardoor ik een zijwaartse koprol over het asfalt maakte. Zelf liep ik wat schaafwonden op, de Mango vertoonde daarna een aantal krassen, kale plekken en een paar scheurtjes. Ik kreeg een schadevergoeding van 500 euro en liet een paar weken later de scheuren repareren maar heb niets aan de krassen laten doen. Hij rijdt er niet slechter door.

In een van de latere winters gaat een fietser voor mij onderuit en kan ik op de gladde weg niet op tijd stoppen. Dat levert een paar scheurtjes op aan de onderkant van de neus van de Mango. Daar heb ik ook niets aan laten doen. Ik had geen zin om de fietser te vragen het bij zijn verzekering aan te melden, hij kon er ook weinig aan doen.

Ik houd vanaf het begin allerlei gegevens bij, zoals lange ritten, lekke banden en kosten van onderhoud.

Ik heb 105 keer een lekke band gehad, 48 keer rechts, 25 keer links en 32 keer achter. De laatste lekke band is van december 2018. Ik heb in 2018 een aantal binnenbanden op voorraad gekocht, ik heb er nu denk ik nog 8 op voorraad.

Ik heb 37 nieuwe binnenbanden omgelegd, 14 rechts, 11 links en 12 achter. Ik heb 42 nieuwe buitenbanden omgelegd, 18 rechts, 11 links en 13 achter.

Ik ben 12 keer naar Dronten gefietst voor onderhoud, 1 keer heb ik mijn Mango op een aanhangwagen naar Dronten gebracht omdat mijn frame gerepareerd moest worden.

7 keer heb ik de Westfriese Omringdijk gefietst, 1 keer alleen, 2 keer met collega's en 5 keer met andere ligfietsers.

5 keer heb ik meegereden met het Rondje Texel, georganiseerd door Matthijs Leegwater uit Twisk.

4 keer ben ik naar CycleVison geweest, 1 keer in Lelystad als toeschouwer, 1 keer in Zandvoort als deelnemer en 2 keer in Sloten als vrijwilliger.

Totaal heb ik bijna 125.000 kilometer afgelegd. De eerste jaren reed ik bijna 9000 kilometer per jaar, in 2019 was het ongeveer 6000 kilometer. Dat kwam voor een deel doordat ik in 2019 1 dag in de week thuis werkte.

Ik heb ongeveer 5500 euro uitgegeven aan onderhoud en onderdelen. Daarvan was bijna 1200 euro voor de verzekering die ik de eerste 10 jaren had en ruim 1000 euro voor banden. Inclusief afschrijving van de aanschafkosten heeft de Mango mij 8,6 ct/km gekost.

Op zo'n speciale dag moet er natuurlijk gefietst worden. Ik laat eerst de routeplanner van de Fietserbond een rondje van ongeveer 50 kilometer genereren wat in de richting van Kolhorn gaat. Maar dan besluit ik om het ritje via Hoorn en Enkhuizen en Medemblik over de dijk te rijden want dat is gewoon de mooiste route die je hier in de buurt kan fietsen. Het is tegen de verwachtingen in een zonnige dag. Om half 11 vertrek ik uit Berkhout. Even voor 12 uur neem ik in Enkhuizen op het terras tegenover het station een kopje koffie. Ik zit daar net als ik Pé Koomen zie rijden. Hij ziet mij niet en rijdt door. Als ik iets later van huis vertrokken was dan had hij me onderweg ingehaald. Om 1 uur ben ik in Medemblik en stop ik even om een patatje te eten. Via Oostwoud, Midwoud en Nibbixwoud (waar je in alle 3 plaatsen geen bos hebt) rijd ik naar Hoorn waar ik nog een keer stop. Om even voor 3 uur ben ik weer thuis, totaal heb ik ongeveer 75 kilometer gereden.