Mijn wereld op zijn kop

Het afgelopen jaar heb ik weinig ritten gemaakt. Dat was omdat mijn vrouw bijna 2 jaar geleden te horen kreeg dat ze ongeneselijk ziek was. Langzamerhand werd ik mantelzorger, en dan is het niet handig als je lange fietstochten maakt.
Een paar weken geleden is ze overleden, en nu staat mijn wereld op zijn kop. Daardoor heb nu wel meer tijd om wat langere ritten te maken. Dus toen mijn schoonzus, die in Amstelveen woont, me uitnodigde om op zaterdag 23 augustus te gaan kijken bij Sail besloot ik om te gaan fietsen. Naar Amstelveen is het ongeveer 50 km fietsen. Vreemd is dat Toertje op de iPad een route via de Schellingwouderbrug voorstelt en dat Toertje op de iPhone een route via de pont over het IJ voorstelt. Bij die laatste zou ik dwars door Amsterdam moeten fietsen dus ik kies de route via de Schellingwouderbrug. Ik gebruik Toertje op de iPhone voor de navigatie, waarbij de gesproken aanwijzingen via mijn gehoorapparaten afgespeeld worden, dan hoef ik alleen op mijn iPhone te kijken als een aanwijzing niet duidelijk is. Een tip voor iedereen die zoiets doet: zorg dat je telefoon helemaal opgeladen is. Want nog voordat ik bij de Schellingwouderbrug was, was mijn accu bijna leeg. Waardoor het ineens verdacht stil bleef in mijn gehoorapparaten. Blijkbaar had de melding over de capaciteit van de accu ervoor gezorgd dat Toertje besloot om de route te stoppen en hem op te slaan. Ik kon de route wel hervatten, maar even later was mijn accu helemaal leeg. En moest ik zelf mijn weg richting Amstelveen zoeken. Op het industrieterrein Overamstel zag ik een snackbar waar ik onder het genot van een patatje mijn telefoon kon opladen. Dit patatje kwam overeen met ongeveer 20% acculading, ik hoopte daarna dat ik door alleen op de kaart te kijken mijn bestemming kon bereiken. Dat lukte net aan, ik denk dat ik wel een paar kilometer omgereden heb. Vanaf Amstelveen ben ik met schoonzus en zwager op een geleende fiets van het merk Cowboy naar de Oostelijke Handelskade gereden, waar de meeste Sail schepen afgemeerd lagen. Die Cowboy fiets is iets aparts: er zitten weinig of geen knopjes of schakelaars op want je regelt alles via een app op je telefoon. Maar het ziet er naar uit dat Cowboy op de rand van een financiële afgrond staat.

Het was enorm druk bij Sail, op sommige plekken moest je schuifelen om vooruit te komen. Ik denk dat we wel een paar kilometer gewandeld hebben. Maar het was leuk om dit een keer mee te maken. Er waren meerdere “oude” schepen te zien, maar vrijwel allemaal zijn die de laatste 50 jaar gebouwd.
Mijn zoon in Overveen had me gevraagd of ik zin had om op zondag 24 augustus te komen eten. Ik heb voorgesteld dat ik na een overnachting bij mijn schoonzus naar Overveen zou fietsen en na de lunch en een wandeling weer naar huis zou fietsen.
Ik denk dat het ongeveer 3 uur 's middags was toen ik van Overveen richting de pont Buitenhuizen fietste. In de buurt van de pont stonden de dijken vol met mensen die naar de “uitvaart” van de Sail-schepen keken. Ook op de fietspaden was het erg druk. Helaas hing er een bord bij de pont dat deze pas  ‘s avonds weer zou varen vanwege de drukte op het Noordzeekanaal. Iemand die mij aansprak raadde me aan om via de sluizen in IJmuiden te rijden. Na ongeveer 12 kilometer fietsen zag ik daar dat de route over de sluizen ook pas ‘s avonds weer mogelijk was. Het was ondertussen al na 5 uur, dus ik heb mijn zoon gebeld en die zei: “Nou dan kom je toch weer naar ons, dan kan je mee-eten”. Dus zat ik 3 kwartier later bij hen aan tafel. Volgens de informatie op het internet zou het tot na 9 uur kunnen duren voordat ik met mijn fiets het Noordzeekanaal weer kon oversteken. Alternatief was om weer via Amsterdam te rijden, dat zou me nog een uur extra kosten. Dus ben ik in Overveen blijven slapen.
Maandagochtend ben ik uit Overveen vertrokken richting de pont Buitenhuizen.

Tijdens de oversteek met de pont werd ik verrast door een vaartuig wat ik tijdens Sail gezien had, maar wat je in het Noordzeekanaal waarschijnlijk bijna nooit ziet.
Na thuiskomst kwam ik een bekende van mij tegen die vroeg hoe mijn weekend geweest was. Dus ik vertelde over Sail. Ze antwoordde: "O, wij zijn er ook geweest. We mochten de onderzeeër bekijken want mijn zoon vaart daar op". Ik heb haar de foto gestuurd.